Herken je dit in je team: één iemand die altijd het voortouw neemt, en een ander die nauwelijks gehoord wordt?
In groepen ontstaan vaak onbewust patronen. Sommigen nemen meer ruimte in, zichtbaar in gesprekken of lichaamstaal, terwijl anderen zich terughoudender opstellen. Voor de één kost het meer tijd om gedachten te formuleren, de ander reageert sneller, soms hardop denkend. Zo sluipen er gewoontes in en voor je het weet verdwijn je in een rol, zonder dat je het zelf doorhebt. In veel organisaties zie je dat vergaderingen daardoor worden gedomineerd door dezelfde stemmen.
Dat raakt ook aan 𝐨𝐧𝐳𝐢𝐜𝐡𝐭𝐛𝐚𝐫𝐞 𝐞𝐞𝐧𝐳𝐚𝐚𝐦𝐡𝐞𝐢𝐝: het gevoel dat je er wel bent, maar niet écht wordt gehoord. De groepsdynamiek bepaalt of je je verbonden voelt, of juist alleen.
Als procesbegeleider zorg ik er bewust voor dat ook de stillere leden ruimte krijgen. Dat brengt niet alleen meer balans, maar vaak ook verrassende inzichten die de groep verder helpen.
💡 Gelukkig kan je hier ook zonder procesbegeleider mee oefenen: let in vergaderingen eens bewust op wie vaak het woord neemt en wie juist stil blijft. Door actief ruimte te geven (“Hoe denk jij hierover?”) of even te wachten na een vraag, creëer je de kans dat álle stemmen gehoord worden.